ఒక యువరాణి కధ - 2

    ఒక యువరాణి కధ - 2

          ఇంటికి వెళ్ళగానే నేను చేసిన పని "ఇంటిని శుభ్రం చేసి (పని మనిషి ఉన్నా) అశోక్ కి ఇష్టమైన గుత్తి వంకాయ కూర, సాంబారు తయారు చేసి, ఎలక్ట్రిక్ కుక్కర్ లో బియ్యం కడిగి పెట్టి, స్నానం చేసి నాకు నచ్చిన కాటన్ చీర (వైట్ కలర్ మీద పింక్ ఫ్లవర్స్ డిజైన్) లోకి మారిపోయి, కొన్ని సింపుల్ గా ఉండే గాజులూ, చెయిన్ రాత్రి అశోక్ తెచ్చిన విరజాజి పూలు కొన్ని మిగిలి ఉంటే అవి ఫ్రిజ్ లో పెట్టిన విషయం గుర్తుకు వచ్చి వాటిని తీసుకొని జడలో పెట్టుకుని అశోక్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాను. ప్రియుని కోసం విరహంతో వేచి చూసే అభిసారిక లా ఉంది నా పరిస్థితి ..... ఈ లోపు అమ్మ, నాన్న మాట్లాడారు ఫోన్ లో. వైష్ణవి ఆంటీ దీపక్ లకు నేనే ఫోన్ చేసి మాట్లాడాను. ఆంటీ "నా కొడుకు బాగా చూసుకుంటున్నాడా! అంటూ జోక్ గా మాట్లాడుతూ ఉంటే చెప్పేద్దామనిపించింది. కానీ సిగ్గు వేసి చెప్పకుండా మిన్నకున్నాను ... 

ఆ నైట్ అశోక్ కొంచెం లేట్ గా వచ్చాడు .... నన్ను చూడగానే చిరునవ్వుతో "నాకోసం ఈ ముద్ద మందారం" వెయిట్ చేస్తున్నదంటే ఎప్పుడో వచ్చేద్దును" అ ఇంటర్వ్యూ లన్నీ మానేసి ... అంటూ బాత్రూం లోకి దూరి స్నానం చేసి వచ్చేసరికి తనకూ నాకూ భోజనం డైనింగ్ టేబుల్ మీద పెట్టేశాను.... నా ఏర్పాట్లు చూసి అశోక్ నవ్వేసాడు ..... కానీ ఆ పదార్ధాల రుచి చూడగానే "మా అమ్మ నేర్పింది కదూ! మా అమ్మ యెట్లా చేస్తుందో అలానే చేశావ్ అంటూ ప్రశంసగా చూసాడు ..... నాకు ప్రేమగా తను కలుపుకున్న అన్నం నుండి గోరు ముద్దలు తినిపించసాగాడు! గత రెండురోజుల నుండీ నేను అనుభవిస్తున్న ఈ ఆడతనం నాకు ఎన్నో సిగ్గులనూ, హొయలనూ నేర్పుతోంది .... వీటితో నా తనువు పులకరిస్తోంది..... కాసేపు అశోక్ తో కాలక్షేపం చేసి కాలేజీ వర్క్ ఉంటే కంప్లీట్ చేసుకున్న తరువాత నిద్రకు ఉపక్రమిస్తూ ఈస్ట్రోజెన్ టాబ్లెట్ వేసుకున్నాను ..... రేపు నేను చవిచూడబోయే ఫలితమేమైనా అశోక్ ప్రేమ ముందూ, ఆంటీ మమత ముందూ అది ఏదైనా నాకు చిన్నగానే అనిపించింది ..... అమ్మ ఇచ్చే మోరల్ సపోర్ట్ ఎలానూ ఉంది !

రోజులు గడుస్తున్నాయి ..... అశోక్ కి ఒరాకిల్ కంపెనీ లో జాబు వచ్చింది ...... ఆ రోజు నన్ను కారులో బెంగుళూరు అంతా తిప్పేసాడు ..... మంచి హోటల్ కి కూడా వెళ్ళాము .... చెప్పలేదు కదూ ..... తనకు ఉద్యోగం వచ్చినప్పుడు నాకు ఇష్టమని చందేరి పట్టు చీర కొన్నాడు అశోక్ ..... అది కట్టుకుని రమ్మని తనతో! నేను ఆంటీ తో కూడా ఎప్పుడూ బయటకు వెళ్ళలేదు ..... నాకు భయం బాబూ అన్నాసరే ఒప్పుకోకుండా ఎవ్వరూ గుర్తు పట్టరు ..... నువ్వు మగవాడినని నువ్వు అనుకుంటున్నావేమో ..... అంటూ నన్ను రెచ్చగొట్టి ... ధైర్యం చెప్పి బయటకు తీసుకు వెళ్ళాడు ..... నేను మొదట భయపడ్డా తరువాత నా ప్రక్కనుండి వెళ్ళే వాళ్ళూ ఎదురుగా వచ్చేవాళ్ళూ అందరూ కాజువల్ గా వెళ్లిపోతుంటే నేను మామూలు గా ధైర్యం తెచ్చుకోసాగాను! ఆ రోజు చాలా ఎంజాయ్ చేసాను అశోక్ తో .... రోజులన్నీ ఇట్లానే ఉండిపోతే ఎంత బాగుండు అనుకున్నా ....! 

అక్కడినుండి మొదలు అశోక్ ప్రతీ  వీకెండ్ కి ఎక్కడికో ఒకచోటికి తీసుకు వెళ్ళడం...... తను నా ప్రక్కన ఉంటె నాలో ఉన్న ఆడతనం రోజు రోజుకీ పెరుగుతోంది ..... ఒక రోజు కాలేజీ నుండి ఇంటికి వచ్చేసరికి మా ఫ్లాట్ డోర్ ఓపెన్ చేసి ఉంది .... ఎవరా అని చూస్తే ఆంటీ! ఆంటీ ని చూసేసరికి ఆనందం ..... ఏడుపూ!!  ఆంటీ ని కౌగలించుకుని ఏడ్చేసాను! ఆంటీ నీకోసమే ఏం చేస్తున్నావో! యెట్లా ఉన్నావో అని ఒకటే ధ్యాస అంటూ అశోక్ యెట్లా ఉంటున్నాడు నీతో .... అని అడిగేసరికి మనసులో ఏమీ దాచుకోకుండా అన్నీ చెప్పేసాను! ఆంటీ ముఖంలో ఒక రకమైన తృప్తి కనిపించింది! అశోక్ ఫోన్ చేసి వచ్చేసరికి లేట్ అవుతుంది అని చెప్పాడు ..... ఆంటీ ని అట్లానే కూర్చొమ్మని చెప్పి నేను నైటీ లోకి మారిపోయి చకచకా వంట పూర్తి చేసి .... స్నానం చేసి సింపుల్ గా లైట్ బ్లూ కలర్ హ్యాండ్ లూం శారీ కట్టుకుని ఆమెతో కబుర్లు చెబుతూ భోజనం పూర్తి చేశాము!! తరువాత హాల్లో టీవీ చూస్తూ కబుర్లు చెప్పసాగాను ..... ఇంతలో ఆంటీ లావణ్యా! నీ కడుపు నొప్పి యెట్లా ఉంది .... ఇంకా వస్తుందా అని అడిగారు. నేను ఇక్కడికి వచ్చి 3 నెలలు అయ్యింది మూడుసార్లు నొప్పి వచ్చింది ఆంటీ అని చెప్పా! మరి ఏం చేసావు అని అడిగితే మీరు ఒక నైట్ పంపించారు కదా వాచ్ మాన్ తో ఆ పామ్ప్రిన్ మాక్స్ టాబ్లెట్ వేసుకున్నా తగ్గిపోయింది అని చెప్పాను! అప్పుడు చెప్పారు  ఆంటీ. విజయవాడ డాక్టర్ గారు ఆ టాబ్లెట్స్ వాడడం వాళ్ళ ఫిమేల్ హార్మోన్స్ డెవలప్ అయ్యి నాలో ఉన్న మగతనం స్థానంలో ఆడతనం డెవలప్ అయ్యిందని .... అప్పుడు చెప్పా ఆంటీ తో టాబ్లెట్స్ ఇక్కడికి వచ్చాక మళ్ళీ మొదలుపెట్టానని! ఆంటీ నాతో "సొంత వైద్యాలు మానెయ్యి .... అమ్మ తో రేపు మాట్లాడుతా .... ఏం చెయ్యాలో ఆలోచిద్దాం" అని చెప్పారు! సరేనన్నా. ఆ నెక్స్ట్ డే అమ్మ తో ఆంటీ మాట్లాడారు .... అమ్మ అటునుండి నాన్న ఏమంటారో, దీపక్ ఏం చేస్తాడో అని భయపడిందట...! ఆంటీ "వదినా ... నేను చూసుకుంటా.... రేపు ఒక డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకెళ్తా .. ఏమంటారో చూసి అప్పుడు ఆలోచిద్దాం అని అన్నారు! శనివారం మాకు సెలవు . ఆరోజు ఆంటీ నన్ను బెంగుళూరు అపోలో హాస్పిటల్ కి తీసుకు వెళ్ళారు ..... అక్కడి డాక్టర్స్ కి నా కోరిక, నేను మింగిన టాబ్లెట్స్ గురించి చెప్తూ నెల నెలా వచ్చే నొప్పి గురించీ, దాని నివారణ కోసం  వాడే మెన్సస్ పెయిన్ తగ్గటానికి వాడే టాబ్లెట్స్   వాడితే పైన తగ్గిపోవటం వరకూ అన్నీ చెప్పేశారు ఆంటీ! వాళ్ళు కొన్ని టెస్ట్స్ వ్రాసారు .... అక్కడే టెస్ట్స్ కండక్ట్ చేసారు .... చివరికి నాకు సెక్స్ చేంజ్ ఆపరేషన్ బెటర్ సొల్యూషన్ అని తేల్చేశారు. ఆంటీ చీఫ్ డాక్టర్ గారితో మా నాన్న అన్నల గురించి చెప్పి వాళ్లకు యెట్లా చెప్పాలో తెలియటం లేదని అంటే ఆయన మేము చూసుకుంటాం ... మేము కౌన్సిలింగ్ ఇస్తాము అని చెప్పారు. ఆంటీ ఒక వేళ ఏ హాస్పిటల్ కైనా వెళ్తే ప్రత్యామ్నాయ మార్గామేమైనా దొరుకుతుందా అంటే సెక్స్ చేంజ్ అవసరం లేకుండా ఏమైనా చెయ్యగలరా! అని అడిగారు. దానికి డాక్టర్ లాభం లేదు ..... హార్మోన్స్ బాగా డెవలప్ అయ్యిపోయాయి ..... మగతనానికి సంబంధించిన ఎరెక్షన్స్ కూడా లేవు అంటూ  ఇంకా లాభం లేదు అన్నారు! హార్మోన్ ఇంజెక్షన్స్ వాడి బ్రెస్ట్ అవీ పెరిగేలా హార్మోన్ థెరపీ మొదలుపెడితే నాలో చక్కని స్త్రీత్వం వస్తుందని చెప్పారు! ఇక ఇంటికి వచ్చాక ఆంటీ ముఖం లో ఒకటే ఆనందం ... నాకేమో  అయోమయం ....!! నన్ను లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి వంట చెయ్యమని చెప్పి ఆవిడేమో అమ్మకు ఫోన్ చేసి బాల్కనీ లో కూర్చుని చాలా సేపు ఏవేవో మాట్లాడింది ... అశోక్ వచ్చాక అందరమూ భోజనం చేశాము.... ఆంటీ అశోక్ తో లావణ్యా నేనూ ఎల్లుండి విజయవాడ వెళ్ళాలి ఫ్లైట్ టికెట్స్ బుక్ చెయ్యి అన్నారు! అశోక్ తనకి దసరా సెలవులు చాలా కాలం ఉంది కదా అంటే ..... తన మొఖం లో ఏదో అసంతృప్తి ! ఆంటీ నవ్వుతూ లావణ్యను ఎక్కడికీ తీసుకు వెళ్ళనులేరా ! కొంచెం మెడికల్ అడ్వైస్ కి అంతే అన్నారు!  తరువాతి రోజు ఆంటీ నాన్నకు అశోక్ తో ఫోన్ చేయించి "నానీకి కడుపు నొప్పి తరచూ వచ్చేస్తుంది అంకుల్ .... ఎలానూ అమ్మ ఇక్కడే ఉంది కదా నానీని ఆమెతో ఫ్లైట్ లో పంపుతున్నాను .... కంగారేమీ లేదు! కాలేజీ లో పర్మిషన్ తీసుకున్నాము. అక్కడేదైనా మంచి హాస్పిటల్ కి తీసుకు వెళ్లి చూపించండి అని చెప్పించారు. తరువాతి రోజు ఆంటీ నేను గన్నవరం బయలుదేరాం. (సశేషం)

ఆంటీ నేనూ గన్నవరం ఎయిర్ పోర్ట్ కి చేరుకునేసరికి అశోక్ వాళ్ళ డాడ్(ముందు రోజే  గన్నవరం వచ్చారట), అమ్మానాన్న, వైష్ణవి  వచ్చారు ..... నాన్న ముఖం లో ఆదుర్దా! అమ్మకేమో కంగారు ఏం జరుగబోతుందో అని! ఆంటీ నాన్నతో "అన్నయ్య గారూ! కంగారు పడాల్సిందేమీ లేదు ... అప్పుడప్పుడూ భరించలేనంతగా స్టమక్ పెయిన్ వస్తోందట! అశోక్ గాడికేమో ఒకటే కంగారు! నేను అక్కడే చూపిస్తానన్నా నానీ ఏమో అమ్మానాన్న దగ్గరగా ఉంటారు కదా ఆంటీ విజయవాడ వెళ్లిపోదాం అన్నాడు! ఎలాగూ నేను వస్తున్నా కదా అని తీసుకు వచ్చేశా!" అన్నారు! నాన్న "చెల్లెమ్మా చాలా థాంక్స్ రా! అంటూ నా వైపు తిరిగి  రేపు మీ అమ్మా నువ్వూ మన బ్యాంకు పానెల్ డాక్టర్ ఉంటారు! అక్కడికి వెళితే టెస్ట్స్ చేస్తా అన్నారు! మార్నింగ్ రెడీ గా ఉండరా నానీ! అన్నారు.... సరేనని తల ఊపా!   ఆంటీ వైపు చూశాను! ఆమె చిన్నగా నవ్వి నాలుక ఊపారు ఎవ్వరూ చూడకుండా! 

నెక్స్ట్ డే విజయవాడ బయలుదేరాం! ఆంటీ ని కూడా తీసుకు వెళ్ళమన్నారు నాన్న ఆమె ఖాళీగా ఉంటే! ఆంటీ వచ్చారు! తీరా నాన్న చెప్పిన డాక్టర్ అంతకు ముందు తీసుకు వెళ్ళిన డాక్టర్ ఒక్కరే! నేననుకుంటూ ఉంటా ఇప్పుడు! ఆంటీ కి అది తెలుసేమోనని! ఆంటీ నేను మళ్ళీ ఈస్త్రొజెన్ టాబ్లెట్స్ వాడడం అన్నీ చెప్పారు! డాక్టర్ గారికి నాన్న, అశోక్ విషయం చెప్పారు! ఎలాగైనా సమస్యను పరిష్కరించాల్సిందే అని డాక్టర్ గారికి చెప్పారు! డాక్టర్ గారు "ప్రసాద్ గారికి అబద్ధం చెప్పడం తప్పు అని తెలుసు .. కానీ నిజం చెబితే "మీ ఇద్దరికీ ప్రమాదం" మీరు కానీ, ప్రసాద్ గారు కానీ బాధ పడకుండా సమస్యలు తీర్చాల్సిందే ..... సరే నేను తరువాత చెప్తా కంగారు పడొద్దు అన్నారు!

బెంగుళూరు అపోలో హాస్పిటల్ లో నన్ను ఎక్జామిన్ చేసిన డాక్టర్ గారి వివరాలు కనుక్కున్నారు నోట్ చేసుకొని "నథింగ్ టు వర్రీ" అంటూ ఆంటీ ని మర్నాడు ఫోన్ చెయ్యమని చెప్పారు .... ! అమ్మతో "ప్రసాద్ గారిని నాతో మాట్లాడమని చెప్పండి .... నేను మాట్లాడతా! కంగారు పడాల్సిన అవసరం లేదు .... అన్నీ మీరు అనుకున్నట్లే జరుగుతాయి" అంటూ నన్ను బయటికి పంపి అమ్మతో, ఆంటీ తో ఒక 10 నిమిషాలు మాట్లాడారు! అమ్మ. ఆంటీ , నేను లంచ్ కి రెస్టారెంట్ కి వెళ్ళాము ..... అక్కడ ఆంటీ "డాక్టర్ గారు నిన్ను జాగ్రత్తగా చూసుకోమన్నారు! ఇట్లాంటి సమయాల్లో టెన్షన్ తో సూసైడ్ అటెంప్ట్ చేస్తారు! సెక్సువల్ డిసార్డర్ ఉన్నవాళ్ళు. ఇది తన లైఫ్ కి సంబంధించిన విషయం. మనమేమన్నా తన అభీష్టానికి వ్యతిరేకంగా నిర్ణయం తీసుకున్నామా మనకు వ్యతిరేక ఫలితాలు రావచ్చు" కాబట్టి నేను ప్రసాద్ గారితో మాట్లాడతా అన్నారు" అని నాతో చెప్పారు!

ఈవెనింగ్ నాన్న రాగానే అమ్మ జరిగింది చెప్పింది! సరే నేను మాట్లాడతా! అని నా వైపు చూసి "ఏదో మామూలు పెయిన్ అయ్యి ఉంటుంది. కంగారు పడకు రా నానీ" అని సర్ది చెప్పారు! నాకు ఎక్కడో ఒక గిల్టీ ఫీలింగ్ నాన్న ను మోసం చేస్తున్నామేమో అని" అమ్మ తో అంటే "ఏది ఎలా జరగాలో భగవంతుడు చూసుకుంటాడు! నువ్వు ఎవరినీ మోసం చెయ్యట్లేదు. ఇది నీ మనసుకి సంబంధించిన విషయం! మీ  ఆంటీ నాకు తోడు ఉంది కాబట్టి సరిపోయింది! చూద్దాం ఏం జరుగుతుందో అంటూ అనునయించింది!"

నెక్స్ట్ డే నాన్న బ్యాంకు కి సెలవు పెట్టి విజయవాడ డాక్టర్ గారి దగ్గరికి వెళ్ళారు. మా ముగ్గురికీ ఒకటే టెన్షన్ . నాన్న సాయంత్రం 4 గంటలకే వచ్చేసారు! ఏదో దీర్ఘాలోచనలో ఉన్నారు! అమ్మను పిలిచి బెడ్రూంలో చాలాసేపు డిస్కస్ చేసారు! తరువాత నన్ను పిలిచారు! "నానీ! నేనూ ఏదో చిన్న ప్రాబ్లం అనుకున్నా! అయితే ఏదో హర్మోనల్ ప్రాబ్లం అంటరా! నీకు ఉండాల్సిన మేల్ క్రోమోసోమ్స్ కంటే ఎక్కువ గా ఫిమేల్ క్రోమోసోమ్స్ ఉన్నాయట! అందుకే ఆడవాళ్ళకు మెన్సస్ నెలకోసారి వచ్చినప్పుడు చెడు రక్తం బయటకు  వస్తుంది.... ఇక్కడ నీకు అవుట్ పుట్ లేదు కాబట్టి పెయిన్ వస్తుందట!   అందుకే నీకు బాడీ మీద హెయిర్ గ్రోత్ అంతగా లేదు.... మీసాలు కూడా రావట్లేదు! ఇంకా ముందు బ్రెస్ట్స్ కూడా సైజు పెరిగిపోతాయి. ముందు ముందు బాడీ కి  కూడా ఫిమేల్ షేప్ వచ్చేస్తుంది " అని చెప్పార్రా డాక్టర్ గారు! ఒక వేళ సెకండ్ ఒపీనియన్ కి వెళ్తే బెంగుళూరు అపోలో హాస్పిటల్ లో స్పెషలిస్ట్  ఉన్నారట! ఆయనకు చూపించమన్నారు!  ఎలాగూ కాలేజీ కి వెళ్ళాలి కదా! ఎల్లుండి అమ్మానేనూ నీతో వస్తాం! డాక్టర్ గారు ఏమంటారో చూద్దాం! అని అమ్మ వైపు చూసి "దీపక్ కి కబురు పెట్టు వాడు ఎలాగూ మద్రాస్ వీసా ప్రాసెస్ కి వెళ్ళాలి అన్నాడు! వాడేమంటాడో  వాడితో కూడా డిస్కస్ చెయ్యాలి ఇంపార్టెంట్ ఇష్యూ కదా" అన్నారు! అమ్మ సరేనంది. అమ్మ నాన్నతో "మనకు స్నేహితుల్లో ఆప్తులు ఎవరైనా ఉంటే రమేష్ గారి ఫ్యామిలీ యే కదా! వదినతో చెప్తే యెట్లా ఉంటుంది" అంది! నాన్న నెమ్మదిగా "చాలా చక్కగా సాగిపోతుంది సంసారం అంత ఈ ఒడిదుడుకులు ఏమిటో అంటూ సరే చెప్పు ఇట్లాంటి విషయాల్లో చెల్లాయ్ నీకంటే కొంచెం తెలివిగా ఉంటుంది.... మన గుట్టు బయట పెట్టే స్వభావం కూడా లేదు. వీలైతే రమేష్ ఎట్లాగూ ఉండడు కదా వైష్ణవికి దసరా వెకేషన్ కాబట్టి వాళ్ళిద్దరినీ రమ్మంటే బాగుంటుంది. ఎట్లాగూ జానకి తోబుట్టువుల ఇల్లే కదా అది!" అన్నారు. నాకయితే పట్టరాని సంతోషం ... ఆంటీ నా ప్రక్కన ఉంటే నాకేమి కావాలో ఆమెకు తెలిసినట్లు మా అమ్మకు కూడా తెలీదు! ఎట్లాగూ అపోలో డాక్టర్ గారితో ఆంటీ మాట్లాడింది కాబట్టి సమస్య ఉండదు ఆంటీ మాతో ఉంటే! 

అమ్మ ఆంటీ కి ఫోన్ చేసింది "ఆంటీ ఊహించిందే కాబట్టి సరేనంది. నాన్న ఒక వారం లీవ్ పెట్టి అశోక్ నాన్న గారితో కూడా మాట్లాడి మొత్తానికి బెంగుళూరు వెళ్లాం! అప్పటికే దీపక్ వచ్చేసాడు! ఈవెనింగ్ అశోక్ కారులో అపోల్లోకి వెళ్ళాం ఆంటీ, అమ్మ, నాన్న, దీపక్ నేనూ! డాక్టర్ గారితో ముందే ఆంటీ మాట్లాడినట్లు ఉంది డాక్టర్ గారు సేం టెస్ట్స్ వ్రాసారు! ఆ తరువాత డాక్టర్ గారు నాన్నకు విజయవాడ డాక్టర్ గారు ఏం చెప్పారో అదే చెప్పారు! నాన్న సొల్యూషన్ ఏమైనా ఉందా అని అడిగారు! డాక్టర్ గారు "వక్షోజాలు పెరిగిపోతూ, నడుము సన్న బడుతూ, బాడీ షేప్స్ మారిపోతుంటే మీ అబ్బాయి కి ఒక రకమైన మెటల్ డిసార్డర్ వచ్చేస్తుంది! అటు మగగా కనపడలేడు! స్త్రీగా తయారవ్వాలనిపిస్తుంది .... కుటుంబానికీ, సమాజానికీ భయపడి స్త్రీ గా మారాలనే తన కోరిక బయట పెట్టలేక ఇటు తన ఆడతనాన్ని అంగీకరించలేని సమాజం లో బ్రతకాలంటేనే భయపడే పరిస్థితి వస్తుంది! కాబట్టి ముందు సైకలాజికల్ గా తనని స్ట్రాంగ్ గా ఉండేటట్లు చూడాలి! స్టెప్ బై స్టెప్ ప్రాసెస్ లో తనని స్త్రీగా మార్చటం తప్ప మనం చెయ్యగలిగింది ఏమీ లేదు అని తేల్చేసారు! పైగా "ప్రపంచంలో మీరిక్కడికి వెళ్ళినా ఫలితమిదే... సొల్యూషన్ ఇదే.... ! మీరు నేను చూపిన సొల్యూషన్ కి ఓకే అంటే వుయ్ కెన్ స్టార్ట్ ది ట్రీట్మెంట్! నా అభిప్రాయమైతే ఒక నెలలో తన శరీరంలో మార్పులు కనపడతాయి" అన్నారు. నాన్న ముఖంలో నిరాశ.... దీపక్ అయితే ఏం చెయ్యాలో తెలీక అట్లా నిలుచున్నాడు! అందరిలోకీ ముందుగా తేరుకున్నది ఆంటీ నే! ఈ కథ అంతటికీ జగన్నాటక సూత్రధారి తనే కదా మరి! "అన్నయ్యా! ఇంటికి వెళ్లి ఆలోచిద్దాం పదండి! అంటూ అందర్నీ బయలుదేరతీసింది  ఇంటికి వచ్చాక అమ్మ, ఆంటీ, నాన్న, దీపక్ నలుగురూ కలిసి ఇంటి టెర్రేస్ మీదికి వెళ్లి చాలా సేపు మాట్లాడుకున్నారు! ఏమో ఏమి మాట్లాడుకున్నారో తెలీదు కానీ నైట్ 10గంటలకి భోజనం చేసి పైకి వెళ్ళిన వాళ్ళు రాత్రి ఒంటి గంటకు క్రిందికి వచ్చారు! నేను అప్పటికి నిద్రపోయాను! 

నెక్స్ట్ డే ఈవెనింగ్ దీపక్ చెన్నై వెళ్ళిపోయాడు. వాడు వెళ్తూ "నానీ! నీకేమీ భయం లేదు. ఏం కావాలన్నా నేను ఉన్నాను. అమ్మ నాన్న నిర్ణయమేదైనా మనకోసమే కదా! నువ్వు అనవసరం గా కంగారు పడకు. ముందు కౌన్సిలింగ్ కి వెళ్ళు .... అమ్మ నీతో పాటు ఉంటుంది .... నేను నీకెప్పుడు అవసరమైతే అప్పుడు వస్తాను! అంటూ కౌగిలించుకొని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు! నాన్న, అశోక్ వాడిని డ్రాప్ చెయ్యటానికి రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్లారు! వాడు వెళ్ళిన వెంటనే నేను ఆంటీ ని, అమ్మనో కావలించుకుని ముద్దులతో నింపేశాను. ఆంటీ "లావణ్యా! నీకెట్లా తెలుసు మీ డాడ్ ట్రీట్మెంట్ కి ఒప్పుకున్నారని" అడిగారు! "ఆంటీ దీపక్ కీ నాకూ ఉన్న వయసు తేడా వల్ల నాతో అంత ఎక్కువగా మాట్లాడేవాడు కాదు ... అట్లాంటి వాడు ఏడుస్తూ అంత ప్రేమగా మాట్లాడాడంటేనే నాకు అర్ధం అయ్యిపోయింది" అన్నాను. ఆంటీ "మొత్తానికి నా కోడలు గడుసుదే" అంటూ మొట్టికాయ వేసారు! 

నాన్న దీపక్ ని డ్రాప్ చేసి ఇంటికి వచ్చేసరికి ఎక్కడి వాళ్ళం అక్కడ గప్ చుప్.  నాన్న నీతో మాట్లాడాలిరా నానీ అని పిలిచి ఏకాంతంగా కూర్చోపెట్టుకుని "జాగ్రత్తగా విను! నీకేమీ కాలేదు. కేవలం క్రోమోసోమ్ డెఫిషియన్సీ అంతే. రేపు నీ శరీరంలో మార్పులు కనపడ్డా నువ్వేమీ కంగారు పడకు! అమ్మ నీతో నీకు తోడు గా ఉంటుంది .... నీకేం కావాలన్నా తనను అడుగు! నువ్వు కడుపులో ఉన్నప్పుడు ఆడపిల్ల కావాలని కోరుకున్నాను! తీరా మీ అమ్మ ప్రసవించాక నేను దేవుడిని తిట్టుకున్నాను! ఏమో ఆయన చేసిన పొరపాటుని మల్లె సరి చేసుకొవాలనుకున్నాడేమో! మనకు మన కుటుంబానికీ అత్యంత ఆప్తులు జానకీ ఆంటీ రమేష్ అంకుల్ వాళ్ళు! నీకేమీ సంకోచం అక్కరలేదు. జానకి కూడా చెప్పి వెళ్తాను! అమ్మనూ, నిన్నూ ఈ పది రోజులూ దసరా వెకేషన్ అయ్యేవరకూ  కనిపెట్టుకుని ఉండమని! ఎట్లాగూ అశోక్ ఉన్నాడు కదా! రేపు డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లి ట్రీట్మెంట్ మొదలుపెట్టమని చెప్తాను! నీకు మేమంతా ఉన్నాము! కాలేజీ కి ఎప్పతివరకూ వెళ్లగలవో అప్పటివరకూ వెళ్ళు! నిన్నెవరూ ఏమీ అనరు! నువ్వు మాత్రం మాకు ముఖ్యం రా  నానీ! అంటూ గాద్గధ స్వరంతో చెప్పేసరికి నాకు కూడా ఏడుపు వచ్చేసింది! నేను ఏడుస్తూ ఉంటే నాన్నేమో నాకు ఇష్టం లేక నా పరిస్థితికి బాధతో ఏడుస్తున్నానని అనుకుని అనునయించసాగారు. 

తరువాతి రోజు హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాము .... నాన్న, నేనూ ట్రీట్మెంట్ కి అభ్యంతరం లేదని స్టేట్మెంట్ మీద సంతకం పెట్టేశాం. డాక్టర్ గారు కొన్ని ఇంజేక్షన్స్, టాబ్లెట్స్ వ్రాసారు. సైకాలజికల్ కౌన్సిలింగ్ కి కూడా ప్రిఫర్ చేసారు! ఆ తరువాతి రోజు నాన్న నాకూ, అమ్మకూ జాగ్రత్తలు చెప్పి విజయవాడ ఫ్లైట్ కి వెళ్ళిపోయారు .....! ఇక అప్పటినుండి మా కుటుంబం లో అందరి పర్మిషన్స్ తో ప్రారంభమైంది నా ప్రయాణం "స్త్రీత్వం" అదే నండి "ఆడతనం" దిశ గా! 

ఇంటికి రావటం ఆలస్యమయ్యేసరికి అమ్మా నాన్నా కంగారు పడుతూ నాకోసం ఎదురు చూస్తున్నారు. నన్ను చూసి రిలీఫ్ ఫీల్ అయ్యారు వాళ్ళిద్దరూ. ఆంటీ వాళ్ళింటికి వెళ్లి బాబుని దింపి వచ్చేసరికి లేట్ అయ్యిందని చెప్పి లోపలికి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చేసరికి అమ్మా నాన్నా ఇద్దరూ డైనింగ్ టేబుల్ ముందు నాకోసం వెయిట్ చేస్తున్నారు. మొత్తానికి భోజనం అయ్యిందనిపించి బెడ్ రూమ్ లోనికి వెళ్లి నా ల్యాప్ టాప్ ముందు కూర్చొని మెయిల్స్ చెక్ చేసుకుంటుంటే అందులో అశోక్ నుండి నాకు వచ్చిన మెయిల్ ఉంది. ఓపెన్ చేసి చదివాను. "డియర్ లావ్స్! థాంక్స్ ఫర్ యువర్ కన్సర్న్ టువార్డ్స్  మీ. రేపట్నుండి కొత్త అశోక్ ని చూస్తావు. మీ అందరి ఆనందమే నా జీవితం అవ్వబోతుంది రేపట్నుండి. నిన్ను ఏదో అడగాలని ఉంది కానీ నాకు అర్హత లేదేమోనని ఒక చిన్న సంశయం నా మనస్సులో. ఏది ఏమైనా ఎంతో అభిమానంతో నాకు  కర్తవ్య బోధ చేసినందుకు కృతజ్ఞతలు. - నీ అశోక్" అని మెయిల్ పంపాడు. 

మొబైల్ అందుకుని అశోక్ కి ఫోన్ చేశాను. అశోక్ అవతల్నుండి "లావ్స్ థాంక్స్ రా! నన్ను క్షమించినందుకు." అన్నాడు. నేను కొంచెం సేపు ఆగి "ఇంకా నా మనసును అణచలేకపోతున్నా అశోక్! నాకు తెలిసిన నేను మనస్సులో పెట్టుకుని ఆరాధిస్తున్న ఒకే ఒక్క మగాడివి నువ్వు. ఇదంతా భగవంతుడు ఆడించిన నాటకం. నిజంగా నీ భార్య నీతో ఉంటే నేను నిన్ను కలిసే అవసరం రాదు. నేను ఎట్లాగూ గర్భం ధరించే అవకాశం లేదు. నిజంగా నువ్వు నన్ను మొదట పెళ్లి చేసుకుంటే మనకు పిల్లలు ఉండేవారు కదా అశోక్.  నేనూ  జీవితంలో మగతోడు కోసం పరితపించేదాన్ని కాదు. ఇంకా ఆంటీ కి కానీ, అమ్మకి కానీ చెప్పలేదు. నువ్వు అసలు నన్ను యెట్లా రిసీవ్ చేసుకుంటావో అనే సంశయం తో నాలో నేనే ఆలోచనలతో సతమతమైపోయా. అశోక్!  జీవితాంతం నీతోనే ఒక మంచి భార్యగా, నీ కొడుక్కి ప్రేమను పంచగల తల్లిగా ఉంటా. అయ్ లవ్ యూ! కెన్ యూ ఏక్సెప్ట్ మీ." అని అడిగాను. అశోక్ "లావ్స్! ఇంకా నేను  ఎక్కడికీ వెళ్ళను. ఇండియా లోనే ఉందాం అనే నిర్ణయం తీసుకున్నా. ఇక్కడే ఏదో ఒక ఫర్మ్ ప్లాన్ చేస్తా. నీతోనే నా జీవితం. నౌ ఐ యాం ఫీలింగ్ లక్కీ! టుమారో ఈవెనింగ్ అయ్ విల్ పిక్ యు అప్ యట్ యువర్ హాస్పిటల్. గుడ్ నైట్ డియర్." అని ఫోన్ పెట్టేసాడు. 

నెక్స్ట్ డే మార్నింగ్ నాన్న వెళ్ళిపోయాక హాస్పిటల్ కి వెళ్ళే ముందు అమ్మతో చెప్పాను జరిగిన విషయం అంతా. అమ్మ ఏది జరిగినా అంతా భగవంతుని ప్రణాళిక ప్రకారం జరిగిపోయింది కన్న తల్లీ నీ విషయంలో. నాన్నకు నేను వివరంగా చెప్తాను. వదినతో కూడా మాట్లాడతా. అంటూ ఉండగానే ఆంటీ బాబుగాడిని ఎత్తుకుని  ఇంట్లోకి వస్తూ "ఏమిటీ! తల్లీ కూతుళ్ళ గుసగుసలు అంటూ నావైపు తిరిగి ఏ మాయ చేసావే వచ్చినప్పటి నుండీ ఎప్పుడూ బెడ్ రూమ్ లో నుండి బయటకు వచ్చేవాడు కాదు అశోక్ వచ్చినా ఫుల్ గా డ్రింక్ చేసి వచ్చేవాడు. ఈ రోజు ఉదయమే నిద్ర లేచి నన్ను గుడికి వెళ్దాం అన్నాడు. వీడినేమో పార్క్ కి తీసుకు వెళ్లి ఒక గంటసేపు ఆటలాడించి తీసుకు వచ్చాడు. వాడు వచ్చి 15 రోజులైంది. కానీ నిన్న నువ్వు వచ్చాకే మాతో కలవడం మొదలు పెట్టాడు. మీ మధ్య ఏదో సంభాషణ జరిగింది లేకుంటే వాడిలో ఈ మార్పు రాదు. నిన్న వాడూ నువ్వూ కలిసే వచ్చారు కదూ! ఏది ఏమైనా చిన్న దానివి నీకు థాంక్స్ చెప్ప కూడదు కానీ చెప్పకుండా ఉండలేకపోతున్నాను" అంది ఆంటీ. నేను జరిగినదంతా చెప్పేసాను ఆంటీ కి. ఆంటీ తో "ఆంటీ! నన్ను మీ అబ్బాయికి భార్యగా అంగీకరించగలరా? లేకుంటే కనీసం బాబు కి ఆయాగానైనా ఉండనివ్వండి. అంటూ కన్నీళ్ళతో ఆంటీ వైపు చూశాను. ఆంటీ నవ్వుతూ అమ్మ వైపు తిరిగి "నీ కూతురు ఎంత పెద్దదైపోయిందో చూశావా వదినా! అంటూ  నన్ను దగ్గరగా తీసుకుని నేనే నిన్ను కాదంటే ఇంకా ఎవరు అంగీకరించగలరు. అంకుల్ తో, వైష్ణవితో నేను మాట్లాడతా. వాళ్ళు నిన్ను కాదనరు." అని అప్పటికే నా ఒడిలోనికి చేరిపోయి నాతో ఆటలాడుతున్న బాబు ని చూసి "మా అందరికంటే ముందు వీడు మాటలాడలేకపోయినా వాడికి కావలసిన అమ్మను వెతికేసుకున్నాడు" అంటూ మనవడి వైపు మురిపంగా చూడసాగింది. నాకు అశోక్ చెప్పిన షెడ్యూల్ గుర్తొచ్చి ఈ రోజు తప్పనిసరిగా హాస్పిటల్ కే వెళ్ళాలి వచ్చేసరికి లేట్ అవుతుంది కంగారు పడొద్దు అని చెప్పి బాబుని ఆంటీ కి అప్పచెప్పి తయారైపోయి హాస్పిటల్ కి వెళ్ళిపోయాను. సరిగ్గా 3.30 గంటలకి అశోక్ ఫోన్ బయట వెయిట్ చేస్తున్నానని. మాకు హాస్పిటల్ లో ఫ్రెష్ రూం ఉంది దానిలోనికి వెళ్లి కొంచెం ఫ్రెష్ అయ్యి ఆఫీసు లో పర్మిషన్ తీసుకుని వచ్చేసరికి అశోక్ వెయిటింగ్.         రూంలో ఉన్నాడు. నన్ను చూడగానే బయట పార్క్ చేసి ఉన్న కార్ వైపు నడవసాగాడు. తనను చూడగానే రెండు రోజుల్లో ఇంత మార్పా అనిపించింది. చాలా ఫ్రెష్ గా ఉన్నాడు. షేవ్ చేసుకున్నాడేమో నాకు అందంగా కనిపించసాగాడు. 

కార్ ఎక్కిన తరువాత యశ్వంత్ పూర్ వైపు పోనిస్తుంటే నేను అడిగాను "ఎక్కడికి తీసుకు వెళ్తున్నావ్ అశోక్" అని అందుకు అశోక్ "సస్పెన్స్" అంటూ డ్రైవ్ చెయ్యసాగాడు. కొంచెంసేపైన తరువాత మౌర్య షెరటాన్ హోటల్ ముందు కారాగింది. వాలెట్ పార్కింగ్ ఉండటంతో కార్ కీస్ రిసెప్షన్ లో ఇచ్చేసి లోపలి నడిచాడు అశోక్ వెనుకాలే నేను. రెస్టారెంట్ కేమో అనుకున్నాను కానీ అడ్వాన్సు గా సూట్ బుక్ చేసినట్లున్నాడు. 9వ  ఫ్లోర్ లో ఉంది తను బుక్ చేసిన సూట్ రూం. రెంట్ చాలా ఉంటుంది అది లగ్జరీ సూట్. అందులోకి వెళ్ళిన తరువాత నాకెందుకో కంగారుగా ఉంది ఎందుకంటే సరిగ్గా 7సంవత్సరాల తరువాత మా ఇద్దరికీ లభించిన ఏకాంతం వల్ల వచ్చిన కంగారు. పైగా ఏడేళ్ళ క్రితం కృత్రిమ ఆడతనం తో ఉన్న నేను ఇప్పుడేమో సహజ సిద్దమైన స్త్రీ అవయవాలు కలిగి ఉన్నాను. నా అనుమానం నిజమన్నట్లు అశోక్ నావైపు జరిగి నన్ను కౌగిలిలొ బంధించేసాడు. కాసేపు బెట్టు చేసిన తరువాత నేను కూడా తనకు అనుగుణంగా ప్రతిస్పందించసాగాను. తన పెదవులు నా పెదవుల్ని బంధించేసాయి. అయ్ లవ్ యూ మై లేడీ అంటూ నన్ను ఆ సూట్ లో ఉన్న బెడ్ వైపు నడిపించాడు నన్ను. కాసేపటికి ఏం జరుగుతుందో నేను గ్రహించేలోపలే నన్ను వివస్త్రని చేసేశాడు అశోక్ నా ప్రేమికుడు. తను కూడా బర్త్ డే బాయ్ అయిపోయాడు. మొదటిసారి నా రోమ్ములపైన మగవాడి స్పర్శ. ఎంతో గమ్మత్తుగా మత్తుగా ఉంది. కాసేపటి తరువాత నా యోనిలోనికి తన జననాంగాన్ని ప్రవేశ పెట్టాడు. ఒక అరగంటసేపు ఎంతో పరిమళ  సువాసనా భరితమైన ఆ సూట్ రూంలో అంతా శృంగార వాసనలే. కాసేపటికి అశోక్ నాలో చిప్పిల్లి పోయాడు. అస్సలు నా జీవితంలో ఊహించని అనుభవం. అలసి సొలసి నా ప్రక్కనే పడుకున్నాడు. ఆ సమయంలో నేనూ తనూ ఆడం అండ్ ఈవ్ ల లా అనిపించేసరికి నాకు నవ్వు వచ్చింది. అశోక్ "ఏయ్! పిచ్చీ ఎందుకు నవ్వుతున్నావ్? అంటూ నా ముఖమంతా ముద్దులు కురిపించసాగాడు. మా శృంగార ప్రయాణం మరో గంటసేపు కొనసాగింది. అప్పటికి సమయం 6 గంటలు. ఇద్దరం లేచి బాత్రూంలో కలిసే స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయ్యి బయటకి వచ్చాము.  టెంపుల్ కి వెళ్దామా అన్నాడు అశోక్. నేను "ఏమిటి విశేషం ఇప్పుడు వెళ్తే నీకు రెండుసార్లు అవుతుందేమో" అన్నాను. తను నీకెలా తెలుసు అన్నాడు. ఆంటీ వచ్చిన విషయం చెప్పాను. అమ్మకూ ఆంటీ కీ తన గురించి చెప్పిన విషయం కూడా దాచలేదు నేను. తను నా వైపు ఆరాధనగా చూస్తూ థాంక్స్ చెప్పాడు. 

ఆ విధంగా మూడు నెలలు గడిచిపోయాక మా ఇంట్లోనూ, అశోక్ వాళ్లింటిలోనూ అందరి అంగీకారంతో మా ఇద్దరి వివాహం చాలా సింపుల్ గా బెంగుళూరు లో జరిగిపోయింది. అన్నయ్య దీపక్ అమెరికా నుండి వచ్చాడు. నన్ను చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. వైష్ణవి హడావిడి మా పెళ్ళిలో ప్రత్యెక ఆకర్షణ. 

ఇప్పటికి మా పెళ్లి అయ్యి 8సంవత్సరాలు. అప్పటికీ ఇప్పటికీ అదే ప్రేమను అశోక్ నాకిస్తున్నాడు. ఆంటీ అంకుల్ మాతోనే ఉంటున్నారు. బాబు ని ఢిల్లీ పబ్లిక్ స్కూల్ లో జాయిన్ చేశాము. వాడికి ఆఫ్టర్ నూన్ లంచ్ నేను తీసుకుని వెళ్లి నేను తినిపించాల్సిందే. మా ఇంటికి మా ఆంటీ మహారాణి అయితే నేను యువరాణిని. (శుభమ్)

నాన్న వెళ్ళిపోయిన మరుసటి రోజు హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాము ఆంటీ, నేను, అమ్మా! డాక్టర్ గారు నవ్వుతూ  నన్ను. "హాయ్ యంగ్ లేడీ! హౌ ఆర్ యు?" ఇంకా పాంట్స్ షర్ట్స్ వేసుకుంటే ఎట్లా? అంటూ నవ్వుతూ పలకరించారు. ఆంటీ తో "ఈ రోజు నుండి నేను వ్రాసే మెడిసిన్స్ వాడండి .... హర్మోనల్ ఎఫెక్ట్స్ కోసం ఇస్తున్నాను! గ్రాడ్యువల్ గా బ్రెస్ట్స్ అవీ పెరుగుతూ ఉంటాయి .... హిప్స్ సన్నబడతాయి.... డైట్ కూడా వ్రాస్తున్నా .... జాగ్రత్త గా వాడండి. ఇంకా డ్రెస్ లు కూడా చేంజ్ చేసేయవచ్చు. నౌ హి ఈజ్ హాఫ్ లేడీ.. మేము వ్రాసే మెడిసిన్స్ ఒక రెండు నెలలు వాడవలసి ఉంటుంది. తరువాత వెజీనా ప్లాస్టీ, బ్రెస్ట్ ఆగ్మెంటేషన్ అవీ చెయ్యాల్సి ఉంటుంది .... వాస్తవానికి ఈ ప్రాసెస్ మొదలు పెట్టే ముందు కౌన్సెలింగ్ చెయ్యవలసి ఉంటుంది. కానీ ఇంతకు ముందు వచ్చినప్పుడు జానకి గారు చెప్పిన విషయాలు, విజయవాడ డాక్టర్ గారు చెప్పిన విషయాలు టాలీ చేసుకున్న తరువాత కౌన్సెలింగ్ ప్రాసెస్ తన విషయంలో అక్కరలేదనుకున్నా! అయినా నిన్న వీళ్ళ ఫాదర్ దగ్గర నుండి కన్సెంట్ లెటర్ తీసుకున్నా. ఇక మీరు నిశ్చింతగా ఉండవచ్చు" అంటూ అమ్మ తో చెప్పారు. అమ్మ డాక్టర్ గారి కి చెమర్చిన కళ్ళతో థాంక్స్ చెప్పబోయింది. అప్పుడు డాక్టర్  గారు "ఈ విషయంలో నేను చేసింది ఏమీ లేదు. అంతా మీ జానకి గారు, విజయవాడ డాక్టర్ గారు మీ వాడికి సారీ మీ అమ్మాయికి ఇచ్చిన మోరల్ సపోర్ట్ వల్ల ఏవిధమైన అవరోధాలూ, వివాదాలూ లేకుండా మీ హస్బెండ్, సన్ ని ఒప్పించగలిగాము. మీరేమైనా థాంక్స్ చెప్పాలనుకుంటే జానకి గారికి చెప్పుకోండి అంటూ ఆంటీ వైపు ప్రశంస గా చూసారు. మెడిసిన్స్ కొనుక్కుని ఇంటికి వచ్చేశాము. 

ఆ వారంలో అశోక్ కంపెనీ టూర్ మీద అమెరికా వెళ్ళాడు. 6 నెలలు ఉండాల్సి వస్తుంది అని చెప్పాడు. నేను  కూడా మేల్ టు ఫిమేల్ ట్రాన్స్ఫర్మేషన్ ప్రాసెస్ లో ఉండటం వల్ల తనముందు  ఇబ్బంది ఉండదు ఇదీ మన మంచికే అనుకున్నాను. ఆంటీ కూడా వైష్ణవి కాలేజీ రీ ఓపెన్ అవుతుంది కాబట్టి వెళ్లిపోవాలి అని తను కూడా బయలుదేరారు. అమ్మ బలవంతం మీద ఒక వారం తరువాత బయలుదేరారు. 

అమ్మ ఆంటీ తో "వదినా! నువ్వు లేకపోతే నానీ విషయం యెట్లా హేండిల్ చేసేదాన్నో నాకే తెలీదు. ఆ భగవంతుడు నానీ పాలిట దేవతలా పంపాడు నిన్ను.... అంటూ కన్నీళ్లు పెట్టుకుంది. ఆంటీ "నా ఋణం తీర్చుకునే మార్గం సమయం వచ్చినప్పుడు చెప్తా కానీ ముందు ఏడ్చేసి నా ఋణం తీర్చేసుకోకు అంటూ వాతావరణాన్ని తేలికపరిచేసింది ఆంటీ. ఆ నైట్ నుండి నేను డాక్టర్ గారు ప్రిస్క్రైబ్ చేసిన మందులు వాడటం మొదలుపెట్టాను. మెడిసిన్స్ ఎఫెక్ట్ చాలా ఎక్కువగా ఉండేది. శరీరంలో వెంటనే మార్పులేమీ కనపడలేదు గానీ ఏదో ఇబ్బంది గా ఉండేది. ఈ మధ్యలో ఆంటీ ఇంటి దగ్గరే కాబట్టి కాటన్ నైటీలే వాడు లావణ్యా ఎందుకంటే శరీరంలో ఏమైనా మార్పులు వచ్చినప్పుడు ఇబ్బంది ఉండదు అనడంతో నైటీలే వాడటం అలవాటు చేసుకున్నా. కానీ డే టైం లో అప్పుడప్పుడూ చీరలు కట్టుకునేదాన్ని (?) .. ఆంటీ వైష్ణవి గన్నవరం వెళ్ళిపోయారు. నాన్న ఒక 15రోజులు మెడికల్ లీవ్ పెట్టి వచ్చి మాకు తోడుగా ఉన్నారు. ఆసమయంలో నాన్న నాకిచ్చిన మనోధైర్యం నేనిప్పటికీ మర్చిపోలేను. నాన్న ముందు ఆడపిల్లలా చీరకట్టుకుని తిరుగుతూ ఉంటే ఆయన యెట్లా ఫీల్ అయ్యారో తెలీదు కానీ నాకు చాలా గమ్మత్తుగా ఉండేది.  సరిగ్గా ఒక 45 రోజుల తరువాత హాస్పిటల్ కి వెళ్ళినప్పుడు డాక్టర్ గారు స్కాన్ చేసి ప్రొబ్లెమ్స్ ఏమీ లేవు అంతా సజావుగా ఉంది అన్నారు. వ్యవహారం అధికారికంగా నాన్న అందరికీ తెలిసే జరుగుతూ ఉండటంతో   హెయిర్ కటింగ్ చెయ్యవలసిన అవసరం లేకపోవటంతో హెయిర్ పెరగటం మొదలయ్యింది. దానితో నెమ్మది నెమ్మది గా పోనీ టైల్స్ వేసుకోవటం మొదలుపెట్టాను. ఈ మధ్యలో నేను అన్ని రకాల డ్రెస్ లూ వేసుకోవటం అలవాటు చేసుకున్నాను. అమ్మ ప్రోత్సాహం కూడా ఉండటంతో నాకు జీవితం ఎంతో ఆనందదాయకం గా అనిపించసాగింది.  ఆంటీ రోజూ ఫోన్ చేసి విషయాలు తెలుసుకొనేవారు. అశోక్ అయితే అమ్మ నిద్రపోయిన తరువాత స్కైప్ లో మాట్లాడేవాడు. మెయిల్స్ పంపేవాడు. నాకోసం ఆన్ లైన్ లో శారీస్, సల్వార్స్ బుక్ చేసే వాడు. ఎక్కడనుండి వచ్చాయని అమ్మ అడిగితే నేనే బుక్ చేసుకున్నా అని అబద్ధం ఆడేదాన్ని(?). కానీ అశోక్ నాతో మాట్లాడినప్పుడల్లా తనని మిస్ అవుతున్నానని బాధగా ఉండేది అదే సమయంలో తనతో మాట్లాడినపుడు నాలో స్త్రీత్వం మేలుకోనేది. 

కొన్ని రోజులకి బ్రెస్ట్స్ పెరగటం మొదలైంది. హిప్స్ కూడా డాకర్ గారు చెప్పినట్లు సన్నపడిపోయాయి. డాక్టర్ గారు రొమ్ములు పెరుగుతున్నాయి కాబట్టి సపోర్టింగ్ కోసం బ్రా వాడమన్నారు .... ఆ సమయంలోనే మళ్ళీ ఏవిధమైన పశ్చాత్తాపాలూ (మగవాడిగానే ఉండిపోవాల్సిందేమో అనే) ఉండకుండా సైకలాజికాల్ కౌన్సెలింగ్ కూడా ఇచ్చారు . ఒక 3 మంత్స్ తరువాత డాక్టర్ గారు నాన్నకి కబురు పెట్టమన్నారు. అట్లానే ఆంటీ కూడా  వచ్చింది. డాక్టర్ గారు వేజీనా ప్లాస్టీ సర్జరీ కోసం డేట్ ఫిక్స్ చేశారు. నాన్న సర్జరీ కి కన్సెంట్ లెటర్ ఇచ్చారు కావాల్సిన అమౌంట్ కూడా కట్టేశారు .... ఒక శనివారం ఉదయం సర్జరీ చేశారు .... మత్తు మందు ఇచ్చేసరికి  నొప్పి తెలియలేదు కానీ స్పృహ వచ్చేసరికి భరించరాని బాధ. నాన్న, అమ్మ లు ఓదార్చేవారు. ఒక 10 డేస్ వరకు డైట్ లేదు ఓన్లీ ద్రవ పదార్దాలే1 యూరీన్ కి వెళ్ళాలంటే పెయిన్ వచ్చేసేది. తరువాత కొంచెం కొంచెం గా తగ్గిపోయింది. 20 డేస్ తరువాత సగం నానీ గా హాస్పిటల్ కి వెళ్ళిన నేను "లావణ్య" గా ఇంటికి వచ్చాను. నాన్న ఈలోపులో హెడ్ ఆఫీసులో మేనేజ్ చేసి బెంగుళూరు రాజాజీ నగర్ బ్రాంచ్ మేనేజర్ గా వచ్చేశారు. నాన్న కొత్త ఇల్లుకోసం అన్వేషణ మొదలుపెట్టారు. కానీ ఆంటీ కొన్ని రోజులు ఈ ఇంటిలోనే ఉండండి అన్నయ్యా! హాస్పిటల్ అన్నీ దగ్గరకదా అవసరమైతే అన్నీ కుదురుకున్నాక వెళ్లిపోవచ్చు అని బలవంత పెట్టడంతో ఆ ఇంట్లోనే ఉండిపోయాము! నాన్న నాతో నేషనల్ ఓపెన్ స్కూల్ లో ఇంటర్మీడియట్ పరీక్ష "లావణ్య" పేరుతో వ్రాయించారు. ఫస్ట్ క్లాసు లో పాస్ అయ్యాను. తరువాత నేను కొద్దికాలం చదివిన కాలేజీ లోనే బీ. ఎస్సీ. (న్యూట్రిషన్) కోర్స్ కి జాయిన్ అయ్యాను. కొంతకాలానికి నాన్న ఒక డీలక్స్ అపార్ట్ మెంట్ కొన్నారు బ్యాంకు లో లోన్ పెట్టి. మధ్యలో దీపక్ వచ్చాడు. నన్ను చూసి కాజువల్ గానే మూవ్ అయ్యాడు కాకపోతే "చెల్లీ" అనే క్రొత్తపిలుపు. అమ్మ వంటలూ, ఇల్లు సర్దటం అన్నీ నేర్పించింది. అశోక్ ట్రైనింగ్ అయ్యాక ఫిన్లాండ్ లో జాయిన్ అయ్యాడు.  

నా డిగ్రీ కూడా పూర్తయిపోయింది. దగ్గరలోనే ఒక పిల్లల హాస్పిటల్ లో సరదాగా న్యూట్రిషనిస్ట్ గా జోన్ అయ్యాను. అట్లా నాలుగేళ్ళు గడిచిపోయాయి. ఇంట్లో అమ్మా, నాన్న నేను ఒకప్పుడు మగవాడిననే విషయమే మర్చిపోయారు. వీక్లీ బ్యూటీ పార్లర్ కి వెళ్లి నా అందానికి మెరుగులు దిద్దుకోవటం మొదలు పెట్టాను. మధ్య మధ్యలో ఆంటీ వైష్ణవిల సలహాలూ సూచనలూ ఉండనే ఉన్నాయి గా! కానీ ఎవర్నైనా జంటల్ని చూసినప్పుడు నా మనసులో ఒక బాధ మెదులుతూ ఉండేది. నాకూ ఒక తోడు ఉంటే బాగుండునని. అమ్మా నాన్నకు చెప్పాలని ఉండేది. కానీ నాకిప్పటికే వాళ్ళు ఇవ్వవలసిన దానికంటే చాలా ఎక్కువిచ్చారు ఇంకా వాళ్ళను బాధ పెట్టకూడదు అనుకున్నా. అట్లా ఒక 6 సంవత్సరాలు గడిచిపోయాయి. నా వయసు 24 సంవత్సరాలు అప్పుడు నా జీవితంలో ఒక ఊహించని సంఘటన జరిగింది. 

ఒక రోజు నేను హాస్పిటల్ లో బిజీ గా ఉన్న సమయంలో నా మొబైల్ ఫోన్ మ్రోగింది. ఫోన్ ఎత్తగానే అవతల్నుండి "ఆంటీ". హాస్పిటల్ అయ్యాక ఒక్కసారి వాళ్ళ బంధువుల ఇంటికి రమ్మనమని. ఈ నా జీవితమే ఆంటీ పెట్టిన భిక్ష. కాదనడానికి నేనెవర్ని! వెళ్లాను ..... వైష్ణవి, వాళ్ళ ఆయన ప్రకాష్ (వైష్ణవి మ్యారేజ్ అయ్యిపోయి అప్పటికి 2 సంవత్సరాలు), ఆంటీ ఉన్నారు. ఆంటీ ముఖంలో ఏదో అలజడి కనిపిస్తోంది. ఆమె చేతిలో ఎవరో చిన్న పిల్లవాడు మహా ఉంటే 2 సంవత్సరాల వయస్సు. నేను చేసేది పిల్లల హాస్పిటల్లో కదా! నాకు తెలిసిన టెక్నిక్స్ తో పిల్లాడిని ఆకర్షించేసాను. వాడు నాకు బాగా క్లోజ్ అయ్యాడు ఒక్క అర గంటలోనే. ఆ తరువాత తెలిసింది ఆ బాబు అశోక్ కొడుకని! ఫిన్లాండ్ లో తన కొలీగ్ ని ప్రేమించి పెళ్లిచేసుకున్నాడని, బాబు పుట్టిన తరువాత ఇద్దరి మధ్య పొరపొచ్చాలు వచ్చి విడిపోయారని.... అశోక్ కి ఆ పిల్లాడిని ఇచ్చేసి తను డివోర్స్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయిందని ఆంటీ చెప్పారు ..... ! ముందు రోజు రాత్రి వచ్చాడట అశోక్ పిల్లాడితో! నాకు ఏడుపొచ్చేసింది అశోక్ పెళ్లి చేసుకున్నాడని అదీ ఎవరికీ తెలియకుండా! నా ముఖంలోని భావాలు చదివేసింది ఆంటీ! లావణ్యా! రేపు మార్నింగ్ అమ్మ దగ్గరికి నేను వస్తాను .... నీకు టైం అవుతోంది ఇంటికి వెళ్ళు అమ్మా నాన్న కంగారు పడతారు అంది. నేను సరేనని ఇంటికి బయలుదేరాను..... అశోక్ కనపడలేదు. తనని చూడాలని నా మనస్సు లో ఉవ్విళ్ళు ఊరుతోంది. తను కనపడలేదు. ఇంటికి చేరుకున్నాను. నా మనస్సులో ఏదో బాధ. అమ్మతో అంతా చెప్పాను. అమ్మ చాలా బాధపడింది. ఆంటీ కి ఫోన్ చేసి "వదినా! నాకెంతో చేశావు. కనీసం నీ బాధలు నేను పంచుకోలేననుకున్నావా? అంటూ ఉన్నపళంగా ఇంటికి రమ్మంది. నాన్నకి చెప్పగానే నాన్న కార్ వేసుకొని వెళ్లి ఆంటీ, వైష్ణవి, ప్రకాష్, బాబు ని తీసుకుని ఇంటికి వచ్చారు. అశోక్ జాడ లేదు. వైష్ణవి ని సీక్రెట్ గా ఆడిగాను. తను ఇంట్లోనే ఉన్నాడు .... కానీ చాలా డిప్రెస్డ్ గా ఉన్నాడు .... ఆల్కహాలిక్ కి బాగా అలవాటు అయిపోయాడు ... ఎవరితోనూ మాట్లాడటంలేదు అని చెప్పింది ఏడుపు గొంతుతో. అశోక్ కొడుకు నన్ను చూసి ఒక్క గెంతులో నాదగ్గరికి వచ్చేశాడు. నాకు బాగా మాలిమి అయిపోయాడు. అన్నం తినిపించి నిద్రపుచ్చాను నా రూమ్ లో! ఆంటీ నన్ను సాలోచనగా చూస్తోంది! తన ముఖంలో ఏదో అశాంతి. నాకున్న ఎన్నో సమస్యలను తీర్చిన ఆంటీ అట్లా ఉండే సరికి నాకు ఎంతో బాధ అనిపించింది. వాళ్ళు భోజనం చేసిన తరువాత వైష్ణవి,ప్రకాష్ లు గెస్ట్ రూమ్లో పడుకోవటానికి వెళ్ళిపోయారు! అమ్మ "జానకీ! లావణ్య రూములో పిల్లాడు ఉన్నాడు కదా మన ముగ్గురమూ లావణ్య రూములో నిద్రపోవచ్చు. అలసి పోయావు పద" అంటూ  నా రూం లోకి తీసుకు వచ్చింది. 

ఆ రాత్రి అమ్మతో ఆంటీ అన్ని విషయాలూ చెప్పింది. తమకు ఇష్టంలేని పెళ్లి అశోక్ ఎలా చేసుకున్నాడో, అశోక్ పెళ్లి చేసుకున్న అమ్మాయి డామినేటింగ్ కేరక్టర్, దానితో అశోక్ యెట్లా డ్రంకర్డ్ అయ్యిపోయాడో అన్నీ వివరంగా చెప్పింది. ఇప్పుడు ఆ తల్లి లేని పిల్లాడిని యెట్లా పెంచాలో ఏమీ అర్ధం కావట్లేదు వదినా! అన్నీ ఉన్నాయి అల్లుడి నోట్లో శని అన్నట్లు ఉంది. చూద్దాం కాలమే మా గాయాన్ని మాన్పుతుంది అంది. ఆంటీ అమ్మ ఇన్ని రకాలుగా మాట్లాడుకుంటున్నా నా మనసు అశోక్, ఆ పిల్లాడి చుట్టూనే తిరుగుతోంది. అశోక్ ని చూడాలని నా మనసు తహతహలాడుతోంది. నాకెందుకో అశోక్ మీద కోపం రావడంలేదు. ఎందుకంటే తను నన్ను పెళ్లి చేసుకున్నా నేనెలాగూ సహజ స్త్రీని కాదు కాబట్టి పిల్లలు పుట్టే అవకాశం లేదు అందుకని ఆ దేవుడు ఇట్లా నా కోరికను తీర్చుతున్నాడేమో అనే అనిపించింది ఆ రాత్రి సమయంలో. బాబును పోదివిపట్టుకుని నా ప్రక్కలో వేసుకున్నాను. వాడు అలికిడి కి ఒక్కసారి మేలుకుని నన్ను చూసి నా మెడచుట్టూ చేతులు వేసుకుని మళ్ళీ నిద్రపోయాడు. నాకు వాడి మీద వాత్సల్యం పుట్టుకొచ్చిన క్షణం అది. వాడి చేతులు కొద్దిగా తప్పించుకుని వాడి ప్రక్కలో తలగడ దిండు పెట్టి బయట బాల్కనీ లోకి వచ్చి అశోక్ కి ఫోన్ చేశాను. రెండు సార్లు రింగ్  అయ్యింది కానీ తియ్యలేదు. కాసేపటికి మూడో ప్రయత్నంలో ఫోన్ తీసాడు అశోక్. నా గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. న హృదయ స్పందన నాకే తెలుస్తోంది. హూ ఈజ్ దట్? అంటూ అవతల్నుండి అశోక్ వాయిస్. కొంచెం మౌనమ్ తరువాత "అశోక్! నేను నానీ అదే లావణ్యని గుర్తుకొచ్చానా? ఎట్లా ఉన్నావ్? ఈవెనింగ్ ఇంటికొచ్చాను నిన్ను కలవలేకపోయాను" అన్నాను. అశోక్ "లావ్స్! హౌ ఆర్ యు? యేవో పర్సనల్ విషయాల్లో పడిపోయి ఈ మధ్య నీతో మాట్లాడలేక పోయాను. యెట్లా ఉన్నావు? అమ్మా నాన్న అందరూ బాగున్నారా? దీపక్ గాడు ఎక్కడ?" అంటూ హుషారుగా మాట్లాడాడు. నేను అన్నీ వివరంగా మాట్లాడుకుందాం. రేపు ఉదయం 11 గంటలకి పార్క్ లో కలుద్దామా? అన్నాను. ష్యూర్! వై నాట్? కలుద్దాం అంటూ ఫోన్ పెట్టేశాడు. మళ్ళీ రూంలోకి వెళ్లేసరికి ఆంటీ నిద్రపోయారు. బాబు ప్రక్కనే నేనుకూడా నిద్రకు ఉపక్రమించాను.

ఆ ఉదయం నిద్ర లేవగానే బాబుకి నేనే స్నానం చేయించాను. బ్రేక్ ఫాస్ట్ కొంచెం తినిపించి పాలు పట్టాను. వాడు నేను వాడికి ఎప్పటినుండో తెలుసును అన్నట్లు నా చుట్టూనే తిరుగుతున్నాడు. నాన్న బ్యాంకు వెళ్ళిపోయారు. నేను నాకిష్టమైన అశోక్ ఎప్పుడో నాకు గిఫ్ట్ ఇచ్చిన చందేరీ సిల్క్ చీర కట్టుకుని సింపుల్ గా తయారు అయ్యేసరికి ఆంటీ "మేము వెళ్తాము లావణ్యా! అశోక్ కి వంట వండాలికదా! వాడు యెట్లా ఉన్నాడో ! బాబు వాడికే మాలిమి" అంటూ బయలుదేరారు. నేను ఆంటీ తో "మీరు వెళ్ళండి ఆంటీ నేను బాబుని హాస్పిటల్ కి తీసుకు వెళ్లి అక్కడనుండి ఇంటికి తీసుకు వస్తాను. ఈ రోజు డాక్టర్స్ ఏదో సెమినార్ కి వెళ్తున్నారు. హాస్పిటల్ లో పని ఉండదు కాబట్టి వీడితో సరదాగా కాసేపు కాలక్షేపం చెయ్యొచ్చు" అన్నాను. వాడుకూడా నాతోనే ఉండేసరికి ఆంటీ సరే నీ ఇష్టం అంటూ వైష్ణవి, ప్రకాష్ లతో కలిసి వాళ్ళింటికి వెళ్ళిపోయారు. అమ్మ నాకు బాక్స్ పెట్టబోయింది. అమ్మ తో హాస్పిటల్ లో ఒక చిన్న లంచ్ పార్టీ ఉంది అంటూ చెప్పి బాబు ను తీసుకొని కార్ వదిలేసి ఆటో లో బయలుదేరాను. అమ్మ చిత్రంగా చూసింది. ఆటో బయలుదేరగానే "హాస్పిటల్ కి ఫోన్ చేసి లీవ్ చెప్పాను". కార్బన్ పార్క్ వైపు ఆటో పోనీయమన్నాను. అప్పటికి సమయం 10.45 నిముషాలు అయ్యింది. బాబు కి ఆటో కొత్తగా అనిపించి నా మెడచుట్టూ చేతులు వేసుకుని బయట ప్రదేశాల్ని సంభ్రమంగా చూస్తూ ఉత్సాహంగా కేరింతలు కొడుతున్నాడు. వెళ్ళే సరికి అశోక్ అక్కడనే ఉన్నాడు. నాతో బాబుని చూసేసరికి అశోక్ ముఖంలో ఆశ్చర్యం! ఆఖరికి అశోక్ దగ్గరకు కూడా వెళ్ళటంలేదు వాడు. 

అక్కడికి దగ్గరలో ఉన్న రెస్టారెంట్ లోకి వెళ్లి ఒక మూల కూర్చున్నాం. కాసేపటికి యెట్లా ఉన్నావ్ అశోక్? అంటూ నేనే సంభాషణని మొదలు పెట్టేసరికి అశోక్ లావ్స్! నౌ యు ఆర్ ఏ కంప్లీట్ వుమన్. ఆఫ్టర్ ఏ లాంగ్ టైం ఐ యాం మీటింగ్ యు! యు ఆర్ లుకింగ్  ప్రెట్టీ. అంటూ ఏవేవో విషయాలు మాట్లాడుతున్నాడు కానీ ఏదీ సూటిగా లేదు. ఏదో మాట్లాడాలి కాబట్టి మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు. నేను కాసేపటికి అశోక్ నేను బెంగుళూరు వచ్చి ఇప్పటికి 7సంవత్సరాలు అయ్యింది. నేను కట్టుకున్న చీరను గమనించావా. ఏడు సంవత్సరాలక్రిందట నువ్వు కొనిపెట్టిన చీర ఇది. నీతో గడిపిన ఆ నాలుగు నెలలూ నా జీవితంలో మరిచిపోలేను. జీవితంలో నన్ను ఒక ఆడదానిగా గుర్తించిన తొలి మగాడివి నువ్వే. నువ్వు పెళ్లి చేసుకున్నావు అని నాకేమీ అసూయ గా లేదు. అలా అని నిన్ను ప్రశ్నించే సాహసం చెయ్యలేను. నా జీవితంలో ఎవరూ లేరు ఎందుకంటే నేను సహజమైన స్త్రీని కాదు లోకం దృష్టిలో. నేను కూడా ఎవరినీ దగ్గరకు రానీయలేదు. నువ్వంటే నాకు ఎంతో ఇష్టం. ప్రేమ. సరే ఇంకా విషయానికి వస్తాను. నీ వ్యక్తిగతం నాకు అనవసరం. కానీ నేను అభిమానించే  వ్యక్తిగా నాకు సమాధానం చెప్పు. నువ్వు ఇష్టపడి చేసుకున్న వివాహం విడాకుల వరకూ వచ్చేసరికే మందుకి బానిస అయ్యిపోవాలా? మన కల్చర్ కాదు కాబట్టి నీ భార్య అంత ఈజీ గా పిల్లాడిని నీకిచ్చేసి చక్కగా వెళ్ళిపోయిందని ఇంకా ఎంతో మిగిలి ఉన్న నీ జీవితాన్ని నాశనం చేసుకుంటావా? పిల్లాడి భవిష్యత్తు ఏమిటి? అని డైరెక్ట్ గా ప్రశ్నించేసరికి ఆశ్చర్యపోయాడు అశోక్. నిన్ను అభిమానించే వాళ్ళను దూరంచేసుకోకు అని నువ్వేమీ నాకు సమాధానం చెప్పనక్కరలేదు. నిన్ను నువ్వే ఆత్మ పరిశీలన చేసుకో. నీ జీవితం నువ్వు గడుపుతున్న విధానం చూసి ఒక కన్నతల్లిగా ఆంటీ పడుతున్న క్షోభ చూసి నేను ఇంత ధైర్యం చేశాను అశోక్. అన్నాను. తప్పైతే క్షమించు అన్నాను. 

ఒక పది నిమిషాలు వాతావరణంలో నిశ్శబ్దం ఆవరించింది. ఎదురుగా కూర్చున్న అశోక్  నెమ్మదిగా లేచి వచ్చి నా ప్రక్కనే కూర్చుని "లావ్స్! ఇంతవరకూ నా జీవితంలో నన్ను ఇట్లా ప్రశ్నించిన వ్యక్తి ఎవరూ లేరు. ఆఖరికి అమ్మ కూడా ఏదో నర్మగర్భంగా చెప్పేది తప్ప నీకులా ఎవరూ నన్ను ప్రశ్నించలేదు. ఇంత ప్రేమగా నన్ను మందలించలేదు. కానీ నీ ప్రశ్నలు నన్ను తప్పక మారుస్తాయి. చూడు నాలో తప్పక మార్పుని చూస్తావు. నా గమ్యం ఏదో ఇప్పటికీ నాకు తెలీదు .... కానీ నేను ఇండియా లోనే ఉండబోతున్నాను. నా వాళ్ళను వదులుకోకూడదని నీ మాటలు విన్నాక నిర్ణయించుకున్నాను. థాంక్ యూ వెరీ మచ్ అంటూ నాకు షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి బాబుని దగ్గరికి తీసుకున్నాడు. బాబు మేమిద్దరమూ దగ్గర అయ్యేసరికి ఆనందంతో నవ్వులు రువ్వటం మొదలుపెట్టాడు. నా మనసు తేలిక పడింది. లంచ్ పూర్తయ్యాక ఇద్దరమూ అశోక్ కారులో వాళ్ళింటికి వెళ్ళాము. మా ముగ్గురినీ చూసి ఆంటీ ఆశ్చర్య పోయింది. నేను కళ్ళతో సైగ చేసి "ఆంటీ దారిలో అశోక్ కనిపించాడు. ఎలాగూ ఇంటికే కదా అని కారెక్కేశాను అంతే" అన్నాను. ఈవెనింగ్ వరకూ అక్కడే ఉండి ఇంటికి బయలుదేరేసరికి బాబు నా వెంటపడ్డాడు. ఆంటీ వాడిని నిద్రపుచ్చాక వెళ్దువు అని వాడిని నిద్ర పుచ్చాక నన్ను ఇంట్లో డ్రాప్ చెయ్యటానికి అశోక్ ను తోడుగా పంపింది. దారిలో ఏమీ మాట్లాడలేదు అశొక్. నన్ను మా వీధి చివరిలో దింపుతూ "అయ్ లవ్ యూ లావ్స్! గుడ్ నైట్" అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

(సశేషం)

Next Post 👇 

ఇప్పటికైనా ఇవన్నీ మానెయ్ లేదంటేయ్ అమ్మకి చెప్తా( ఇది ఇంకో కుర్రోడి జైత్రయాత్ర )

Previous Post 👇 

ఒక యువరాణి కధ - 1